Düşlerimin Sonu Lyrics

Gözlerimin önünde

Çıplak ve zayıf bir çocuk... masum

Yalınayak bir kadın... Çok eski ve bakımsız bir etek

Aklımın ucunda

Bir nesne

Toprağa dayanmış bir ağaç

Masa üstünde bir bardak

Yolda duran bir taş

Bir makinenin hayati vidası

Düşlerimin başı ya da ortalarında bir yer

Ama sonu değil

Kulaklarımda çılgın bir ses

Burnumda ten kokusu

Ses öylesine çekici öylesine yaralayıcı

Koku öylesine rahatsız edici öylesine insancıl

Gözlemlerimde mutluluk, hayallerime yeni bir kapı

Ciğerlerimde bir duman ki, tehlikeli bir huzur

Su,

Biraz yeşil, biraz gökyüzü

Derinlik ve derinleştikçe derinlik

Toprak ve dokundukça toprak

Daha da toprak daha fazla toprak

Ve bir kök

Düşlerimin ortalarından biraz sonra

Ama sonlara yakın değil

İlerledikçe azalan güneş,

İlerledikçe artan farklı bir ışık

Uzak ama gidilebilir

Durdukça bir uğultu

Yaklaştıkça korkutan bir sezgi

Ne düzenli bir dağınıklık

Ne karmaşık bir topluluk

Ne yalın bir çeşitlilik

Kadın yürüyor ama çok soluk

Yüzü asık ve biçimsiz, yorgun ve bitkin

Çocuksa oturmuş

Sırtını yasladığı hiçbir şey yok

Çok yalnız hatta yapayalnız

Düşlerimin sonuna doğru

Karnımda ağrılar var

Yüzüm utancımı gizleyecek kadar güçlü

Bedenim çekingenliğimi

Rutine uyanmak üzere olmanın burukluğu

İçimde dolaşan hayvanlar saldırgan

Çelişki ve daha çoğu

Çelişkiler

Düzensiz bir dağınıklık

Toplu bir karmaşa

Şimdi çocuk da kalktı ve gitti

Bu yöne bakmadı bile

Düşlerimin sonu